Przebieg badania

Wodorowo – metanowy lub wodorowy test oddechowy polega na monitorowaniu zawartości wodoru i /lub metanu w wydychanym powietrzu. Jest to badanie bezbolesne, nieinwazyjne, wiarygodne.

Na początku badania pacjent wypija roztwór odpowiedniej substancji (w zależności od celu badania) i dmucha w specjalny ustnik. Przed podaniem substratu jest przeprowadzana próbka na czczo (pomiar zerowy). Pacjent wykonuje głęboki wdech, a następnie wydycha powietrze do urządzenia mierzącego stężenie wodoru i /lub metanu.
Następnym krokiem jest podanie pacjentowi płynu, który zawiera konkretne węglowodany (np. laktulozę, glukozę). Pacjent ponownie dmucha w aparat pomiarowy.
Procedurę pobierania próbek powietrza i sprawdzania stężenia wodoru i/lub metanu powtarza się w określonych odstępach czasu np. w 20, 40, 60, 80, 100, 120, 140, 160, 180 minucie.

Na wynik badania duży wpływ ma odpowiednie przygotowanie pacjenta do badania, niedawna antybiotykoterapia, stany związane z resekcją jelit, ostra próchnica, palenie tytoniu, przewlekłe przyjmowanie salicylanów.

WAŻNE! PRZECIWWSKAZANIA DO BADANIA

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do badania jest wrodzona nietolerancja fruktozy jak również rozpoznana lub podejrzewana hipoglikemia poposiłkowa. Względnym przeciwwskazaniem do badania jest antybiotykoterapia, radiografia, kolonoskopia przeprowadzane w ostatnich 4 tygodniach. Kolejnym względnym przeciwwskazaniem jest ileostomia.

WAŻNE! W PRZYPADKU UPORCZYWYCH ZAPARĆ, WSKAZANA JEST DWUDNIOWA DIETA PRZYGOTOWAWCZA.